در روستاهای اطراف پایتخت؛
کمبود امکانات روستائیان در مقابل ویلانشینان
در اماکن ویلانشین که تهرانی ها فقط در تابستان، آن هم هفته ای یک بار به ویلاهایشان می آیند، گاز آورده اند، اما برای مردم روستا که تمام فصول سال در این محل زندگی می کنند، خبری از گاز نیست.
به گزارش تهران رسانه ؛ تنها ۱۲ کیلومتر از شهر دماوند که خارج شده و به سوی شهر آبسرد حرکت کنید، به روستاهای« هاشمک» می رسید، روستاهایی که با آب و هوایی خوش، به ویژه در فصل تابستان و بهار، هر انسانی خوش ذوقی را به سوی خود فرا می خواند.
اما همین روستاها که زیر گوش پایتخت قرار دارند، نیز شاهد مهاجرت روستاییان به شهرهای اطراف و نیز تهران هستند، چرا که کمبود امکانات در این روستاهای زیبا، زندگی را برای روستاییان سخت کرده است.
روستاییان در این ۳ روستای ییلاقی و زیبا آن قدر از ابتدایی ترین امکانات زندگی محروم هستند، که انسان تصور می کند، در چند دهه پیش زندگی کرده و یا به جای ۸۰ کیلومتری پایتخت، در روستایی دور افتاده قدم می زند، آن قدر که روستاییان زحمتکش را خسته کرده و آن ها را به گلایه واداشته است، گلایه هایی که شاید اغلب شنیده نشده و یا با وعده های بی عمل پاسخ داده شده است.
توزیع آب با تانکرهای غیر بهداشتی/گاز هم نداریم
یکی از روستاییان در این خصوص در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: مسئولین متعدد به روستای ما سفر می کنند، وعده هم می دهند، اما هنوز اثر وعده های آن ها را ندیده ایم، ما مشکل آب، گاز، جاده، مدرسه و بهداشت داریم و در این منطقه از امکانات بی بهره هستیم، سهم ما از امکانات شهری و روستایی تنها برق و تلفن است، در ۲ کیلومتری منطقه ما کشاورزان از نعمت گاز بهره مند هستند، اما ما مجبوریم جهت گرمایش از بخاری برقی استفاده کنیم.
وی در حالی که سعی داشت، ما را با تمام وجود با سختی های زندگی در این روستاها آشنا کند، گفت: در حالی که خودمان منزل مسکونی داریم، مجبوریم برای مدرسه بچه ها و فرار از سرما از اواخر پاییز تا اوایل تابستان به گیلاوند رفته و مستاجری کنیم، زندگی در این مکان در زمستان بسیار سخت است و حتی آب نداریم، آب هم اگر باشد، یخ زده است.
یک خانم میان سال روستایی که دست های پینه بسته اش حاکی از زحمات فراوان وی در بخش کشاورزی و دامداری داشت، نیز در خصوص وضعیت آب و مشکلات روستا به خبرنگار مهر گفت: آب از طریق تانکر در این منطقه تخلیه می شود، ما از این آب برای آشامیدن خود و دامهایمان استفاده می کنیم، حمام هم با همین آب می رویم و در واقع باید از آب این تانکر برای رفع تمام نیازمندی هایمان بهره بگیریم.
وی اضافه کرد: این آب تانکر نیز یک روز می آید و ۳ روز نمی آید، برای تخلیه هر تانکر نیز مبلغی شیرینی باید به راننده بدهیم، البته مجبور نیستیم، این کمبود امکانات سزاوار مردم این روستا نیست، موقعی که انتخابات مجلس و دیگر انتخابات می شود، صندوق سیار می آورند و همه مردم روستا رای می دهند، حتی خانوارهایی که در شهر خانه دارند، برای افزایش اعتبار روستایمان به این روستا آمده و رای می دهند، ما برای اعتبار شهر و روستایمان همه کاری کرده ایم.
سرمازدگی محصولاتمان را از بین برد و خبری از پرداخت خسارت توسط بیمه هم نیست
صحبت که به این جا رسید، خانم جوان روستایی دیگری گلایه ها را ادامه داد و افزود: ما برای آبادانی کشور و مملکت همه کار کرده و می کنیم، هر سال چندین تن گندم، تعداد بالایی دام از این روستا برای تامین مایحتاج گوشت مردم خارج می شود ولی کسی ما را نمی بیند و جواب زحمات این مردم را نمی دهند.
وی که به نظر تحصیلکرده نیز می آمد، افزود: در اماکن ویلانشین که تهرانی ها فقط در تابستان، آن هم هفته ای یک بار به ویلاهایشان می آیند، گاز آورده اند، اما برای ما مردم روستا که تمام فصول سال در این محل زندگی می کنیم، خبری از گاز نیست، شغل جوان های تحصیلکرده ما فروش آب با تانکر در روستا است، دامداری و کشاورزی هم می کنند، تعدادی هم دلالی کرده و در کار فروش زمین آباء و اجدادی خود هستند، شغل درستی ندارند، که بتوانند منبع درآمد داشته باشند.
این خانم روستایی اضافه کرد: اگر کسی شب مریض شود، باید بیمار را به بیمارستان و یا مراکز درمانی دماوند ببریم، تاکسی هم در این روستا نیست و باید یکی از اهالی روستا که وسیله نقلیه دارد، را بیدار کنیم، تا بیمار را به دماوند ببرد.
وی در پاسخ به این سوال که میزان زمین های زراعی و باغات این روستا چقدر است، گفت: در این روستا حدود ۸۰۰ هکتار مزرعه زراعی وجود دارد، که گندم کاری های آن بیشتر به صورت دیم انجام می شود و باغات زیادی به صورت سیب و ..و داریم، که در سال جاری به دلیل سرمازدگی خسارت فراوانی دیده ایم، استشهاد هم برای دریافت خسارت از بیمه محصولات کشاورزی پر کرده ایم، اما هنوز مبلغی از بیمه پرداخت نشده است.
گاز تا اوایل سال ۹۸ به روستاهای « اتابک شمس علیا» ، « اتابک کتی» و « هاشمک» می رسد
اما بخشدار مرکزی دماوند در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص مطالبات روستاییان با بیان این که اخیرا با حضور مسئولان دستگاه های اجرایی بازدیدی از ۳ روستای « اتابک شمس علیا» ، « اتابک کتی» و « هاشمک» داشته ایم، اضافه کرد: آب شرب این روستاها از اساسی ترین نیاز مردم این روستاها است، که مطالبات زیادی از سوی مردم وجود دارد، برای رفع این نیاز برنامه هایی نیز داریم، که از نماینده مردم شهرستان در مجلس و نیز فرماندار می خواهیم، سرعت بیشتری به اجرای این طرح ها بدهند، تا بتوانیم با ایجاد مجتمع های آبی به حل و فصل مشکلات این روستاها بپردازیم.
مهدی حیدری افزود: در خصوص روستای « هاشمک» گازرسانی نیز مطالبه به حق مردم است، که تاکنون مشکل حفاری در مسیر راه را داشتیم، که خدا را شکر این مشکل حل شده و پیش بینی می کنیم، که پیمانکار تا دهه فجر شروع به کار کند و در اوایل سال آینده بحث گازرسانی این روستا حل و فصل شود، موضوعات آسفالت این روستا و جدول کشی این روستا نیز در دستور کار قرار دارد.
این مسئول اعتبار لازم برای این طرح ها را نزدیک به ۴ میلیارد تومان دانست و گفت: در پی این هستیم، که بتوانیم، از طریق مالیات بر ارزش افزوده به رفع معضلات روستا بپردازیم.
وی در خصوص مشکلات حریم راه های روستایی نیز گفت: متاسفانه اداره کل راهداری استان تاکنون همکاری لازم را با ما نداشته است، امیدواریم، با نگاهی مساعد و بهتر و تعامل بیشتر بتوانیم، مشکلات را به حداقل برسانیم و از راهداری توقع داریم، در این خصوص به طور جدی تر وارد شود، ما در این روستاها به ویژه در فصل زمستان مشکلات عدیده ای داریم و حضور پررنگ راهداری را در این مسیرها نمی بینیم، امیدواریم امسال حضور پررنگ تر راهداری در کنار مردم روستا را داشته باشیم و در موضوعاتی مانند گازرسانی و ایجاد خدمات دیگر برای روستاها با نگاهی مساعد و حل کننده بتوانیم به روستاییان خدمت بیشتری کنیم.
حیدری اضافه کرد: نزدیک به ۳۷۰ کیلومتر راه روستایی داریم، که پراکندگی زیادی دارند و همین پراکندگی نیاز به مساعدت و همت بیشتر راهداری را می طلبد،
وی گفت: راه روستایی « اوچونک» و راه روستایی که از دریاچه « تار» تا روستای « کهنک» و روستاهایی که در آن مسیر هستند، قرار دارد و مسیر « مرا» تا « تمسیان» و بعد از آن روستای « زره در» مسیرهایی هستند، که تعداد روستاهای زیادی در آن ها قرار دارد و ساکنین زیادی دارد و نیازمند توجه بیشتری دارد.
بخشدار مرکزی دماوند افزود: متاسفانه کمبود امکانات، در این منطقه زیاد است و بنده به عنوان ناظر، مشکل مدیریتی را در خصوص این کمبود امکانات اساسی ترین معضل می دانم و با تغییری که در مدیریت راهداری در شهرستان رخ داده بتواند، مدیریت استان را نیز تکان داده و برای خدمات رسانی بیشتر حمایت کند و صرفا در حد نامه نگاری و بخشنامه های استانی نباشد، لذا ما از مقام عالی وزارت راه، مسکن و شهرسازی تقاضا داریم، تا فکری برای مدیریت راهداری در استان تهران کند، چرا که ما از عملکرد مدیریت استان در شهرستان دماوند راضی نیستیم.
اولویت اول ما حل مشکل بهداشت آب روستاها است
فرماندار دماوند، علت اصلی عدم وجود مدرسه و یا تعطیلی مدارس در برخی از این روستاها را کمبود جمعیت دانست و به خبرنگار مهر گفت: باید با حمایت از آموزش و پرورش شرایط تحصیل دانش آموزان روستایی را فراهم کرده و مشکل تحصیل این افراد حل شود.
مجید صفری در خصوص بهداشت آب دربرخی از روستاهای دماوند نیز گفت: این مساله در اولویت اول ما است، چرا که در خصوص بهداشت و سلامت اهالی با کسی تعارف نداریم و در پی این هستیم، تا به زودی مشکل آب این روستاها از طریق تجمیع حل شود.
حال که مشکلات تراکم جمعیت در تهران و دیگر شهرها، اعم از آلودگی، ترافیک، مصرف گرایی و ... مطرح است و مسئولین دم از مهاجرت معکوس می زنند، بهتر است، با تعامل، مدیریت و همکاری بیش از پیش شرایط را برای زندگی روستاییانی که با تمام وجود برای زندگی در روستاهای خود می جنگند، فراهم کنند، تا شاهد خالی شدن بیش از پیش روستاها از سکنه و مهاجرت به شهرها نباشیم.
- یک شنبه 1397/07/29 05:41
- گروه خبری : جامعه
- کد خبر : 693
- چاپ
- منبع : مهر/ شمیم علاءالدینی