توجه به مسئولیت اجتماعی در شرکت های دولتی

به گزارش تهران رسانه ؛ سیدرضا جمشیدی نوشت؛ وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در حال طراحی و تنظیم پیش نویس آیین نامه مسئولیت اجتماعی شرکت های دولتی است تا پس از تنظیم، آن را به هیئت دولت تقدیم کند تا هییت وزیران بعد از بررسی موضوع تصمیم نهایی را در این زمینه اتحاذ کند. در این زمینه این امیدواری وجود دارد که دولت قبل از نهایی کردن این آیین نامه شرایط کیفی سازی این آیین نامه را فراهم کند. به همین دلیل باید دیدگاه کارشناسان و متخصصین و تجارب کسب شده مورد ارزیابی و بررسی قرار بگیرد تا در نهایت بهترین تصمیم صورت بگیرد تا شاهد تدوین یک آیین نامه علمی و کاربردی باشیم.

پیشنهاد بنده در این زمینه این است که قبل از نهایی شدن آیین نامه می بایست همه کارشناسان، ذینفعان، متخصصان و کسانی که تجارب میدانی و عملی در حوزه اجرای مسئولیت اجتماعی دارند مورد مشورت قرار بگیرد و از تجارب آنها استفاده شود. به همین دلیل می بایست در همه مراحل انجام مطالعات اجتماعی، شناسایی ذینفعان، ارزیابی آثار و اجتماعی، انجام پژوهش و مطالعات راهبردی، تخصیص بودجه، همکاری با سازمان های متولی، دریافت مجوزها، اجرای کار، مطالعه اثربخشی و انتشار گزارش های آن با صاحبنظران این حوزه مشورت صورت بگیرد که این فرایندها را به صورت عملی مشاهده کرده باشند و دارای تجارب کافی و عملی باشند. به عنوان مثال اتاق بازرگانی ایرانی و کمیسیون مسئولیت اجتماعی با مطالعات علمی صورت گرفته و شناخت کامل از وضعیت فعلی CSR در کشور و صنعت نفت به عنوان یکی از قدیمی ترین نهادهای فعال در حوزه مسئولیت اجتماعی که با تشکیل شورای راهبردی و کمیته مسئولیت اجتماعی در سطح مشاور وزیر موفق شد جایگاه رفیعی برای مسئولیت اجتماعی در وزارت نفت و کشور به وجود بیاورد می تواند در این زمینه مشورت های لازم را به تدوین کنندگان این آیین نامه بدهد.

نکته مهم در این زمینه شکل گیری یک شورای راهبردی برای گفتگو، مطالعه و تصمیم گیری این آیین نامه است که می تواند نقش کلیدی در این فرایند داشته باشد. دراین شورای راهبردی می بایست نمایندگان همه بخش هایی که در حوزه مسئولیت اجتماعی فعالیت می کنند حضور داشته باشند و دیدگاه های خود را مطرح کنند.

هدف نیز ساختارمند کردن کمیته ها، نظام نامه ها، آیین نامه ها و بخش نامه ها خواهد بود.
در این زمینه برای اینکه متخصصان و صاحب نظران دور هم جمع شوند و بتوانند دیدگاه های خود را مطرح کنند یک شورا باید تشکیل شود که از همه ذینفعان که به شکل های مختلف در زمینه مسئولیت اجتماعی فعالیت می کنند استفاده شود.
به همین دلیل می بایست از نمایندگان سمن ها و تشکل ها، دانشگاه ها، مراکز دینی، رسانه ها، سازمان ها، مجلس، قوه قضائیه، کمیته امداد، سازمان بهزیستی و انجمن های تخصصی دعوت شود تا دیدگاه های خود را مطرح کنند و زنجیره مطالعه و اجرا و ارزیابی اثربخشی اجرای مسئولیت اجتماعی محقق شود متولی این کار نیز وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواهد بود.

همچنین لازم است یک دبیر برای این شورای راهبردی انتخاب شود تا جلسات را مدیریت کند.و داده ها، پیشنهادات و دیدگاه هایی که هر عضوی از شورا ارائه می دهد را جمع آوری کند و در اختیار شورای راهبردی قرار بدهد.
شورای راهبردی نیز دیدگاه های مختلف را بررسی و ارزیابی کند تا در نهایت در قالب یک نظام نامه همه شمول آیین نامه مسئولیت اجتماعی شرکت ها و CSR تدوین شود.

آیین نامه مذکور باید از کارآیی لازم برخوردار باشد تا در اجرا بتوان آن را به بهترین نحو اجرایی کرد.

به همین دلیل باید چالش ها و فرصت هایی که پیش رو قرار دارد در این شورای راهبردی مورد بررسی و تحلیل قرار بگیرد و یک چشم انداز روشن برای آیین نامه مسئولیت اجتماعی شرکت های دولتی به وجود بیاید.
تدوین این آیین نامه باید هدف مشخصی داشته باشد و در مرحله نخست می بایست متوجه همه مردم جامعه شود و در مرحله دوم ذینفعان محلی و منطقه ای مورد توجه قرار بگیرد.
این آیین نامه می بایست به سمتی حرکت کند که در افزایش سرمایه اجتماعی و رفاه اجتماعی تأثیرگذار باشد و در نهایت در توسعه پایدار نقش موثری داشته باشد.

از جمله مهم ترین مسائلی که در این آیین نامه مورد تأکید قرار گرفته است می توان به مدیریت بهینه منابع، مستند سازی اقدامات، انتظام بخشی و شفاف سازی شیوه انجام مسئولیت اجتماعی در شرکت های وابسته و تابعه دستگاه های اجرایی، همکاری و تعامل نهادها و سازمان های دولتی ذینفع و سازمان های مردم نهاد به منظور یکپارچه سازی فعالیت های پراکنده در زمینه اجرای مسئولیت اجتماعی با هدف مدیریت بهینه منابع در راستای رشد و توسعه متوازن ملی و منطقه ای و پایش و ارزیابی اشاره کرد.