وقتی انجام وظایف ذاتی شهرداری آرزوی شهروندان می شود!

به گزارش تهران رسانه ؛ هر چند این روزها راه اندازی کمپین آرزوها و قرار دادن بخشی از سایت «تهران من» به ثبت این آرزوها توسط شهرداری تهران به یکی از موفقیت های عضو هیات رئیسه شورای اسلامی شهر تهران تبدیل شده است، اما به نظر می رسد، مدیریت شهری (اعم از اعضای شورا و مدیران شهرداری) به این نتیجه رسیده اند که کم کاری آنها در انجام وظایف قانونی ای که برعهده دارند، می تواند به عنوان آرزوی پایتخت نشینان برآورده شود!
این روزها زهرا نژاد بهرام با اجرایی کردن طرح بت آرزوهای شهروندان تهرانی سعی دارد تا چهره متفاوتی از سایر اعضای شورای شهر تهران در آخرین ماه ها از فعالیت شورای پنجم به شهروندان ارائه دهد. هر چند در زمان راه اندازی و مطرح شدن این ایده اما و اگرهای زیادی وجود داشت و حتی منتقدان به عدم انجام تحقیقات لازم جهت لزوم راه اندازی این کمپین اشاره کردند، اما این عضو شورای شهر تهران سعی کرد تا با همکاری ضرب العجل مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران مطالعات دست و پا شکسته ای را با محوریت تجربیات جهانی و ضرورت انجام این کار در شهرداری تهران ارئه دهد. مطالعاتی که اگر کمی در زمان ارائه آن در نخستین نشست خبری راه اندازی سامانه ثبت آروزهای شهروندان تهرانی از سوی کارشناسان مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران گزارش شد؛ دقت می کردید، متوجه می شدید که جمع بندی اعداد و ارقام آن نشات گرفته از یک دست گردانی از مطالعات سابق مرکز مطالعات در خصوص نیازهای شهروندان در برخی از محله های پایتخت است!
آنطور که نزاد بهرام توضیح داده است قرار است تا مردم در هر محله آرزوهایشان را به ثبت برسانند تا شهرداری تهران با بررسی این آرزوها آنهایی که بیشترین لایک را از سوی شهروندان دریافت کرده اند به عنوان یک پروژه کوچک مقیاس محله ای اجرایی کند.
نخستین نکته ای که درباره راه اندازی این کمپین و تبلیغاتی که شهرداری تهران با همکاری سازمان زیباسازی در سطح شهر راه اندازی کرده، به ذهن می رسد؛ این است که چرا مدیریت شهری در 4 سال گذشته که می توانستند اعتماد مردم را به عنوان سرمایه های اجتماعی با خود همراه کنند، اقدام به انجام این کار نکرده است؟ و چطور ممکن است که تمام برنامه های تاثیرگذار در تمام حوزه های شهری به یک بار در واپسین سال حضور مدیران اصلاح طلب شهری مطرح و اجرا می شود؟
اینکه انجام این کار یک شوی تبلیغاتی برای مطرح کنندگان آن است، شکی نیست. اما اگر از این مساله بگذریم می توان با آنالیز کردن این طرح ها تا حدودی به تاثیرگذاری این طرح ها و اثرات روانی و البته تبلیغاتی آن بر اذهان عمومی در سال اخر مدیریت شهری تهران پرداخت.
هر چند عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران اعلام کرد که این کمپین بیش از یک سال است که در شهر تهران راه اندازی شده است اما عمر اطلاع رسانی آن به اندازه قدمتی که زهرا نژاد بهرام به آن اشاره می کند، نیست!
پیش بینی های این عضو شورای شهر تهران این است که هر چند قرار بود این طرح در سال ۹۹، هزار پروژه کوچک ‌مقیاس در محلات اجرائی شود و حتی برای آن بودجه ای نیز در نظر گرفته شد، اما در نهایت قرار شد به‌عنوان یک روند در سال ۱۴۰۰ مورد توجه قرار بگیرد. این در حالی است که پیش‌بینی کمیته شهرسازی این است که از طریق کمپین آرزوها با توجه به مطالعات و پژوهش‌های صورت‌گرفته، بخشی از این پروژه‌ها اجرائی شوند.
آنطور که نژاد بهرام توضیح داده است: این پیشنهاد به کمیسیون شهرسازی ارائه و برای شهردار تهران ارسال شد که در نهایت مورد قبول قرار گرفت و طرح فوق به معاونت برنامه‌ریزی ارسال شد. هر چند این طرح را در مهرماه سال ۹۸ کلید زده و به صورت آزمایشی در یکی، دو محله اجرایی شد تا نقاط قوت و ضعف آن استخراج شود، اما در نهایت به صورت عام اکران عمومی شود.
در سال 98 این پروژه در دو محله یوسف آباد و امیر آباد واقع در منطقه 6 رونمایی شد اما مدیریت شهری همزمان با اعتراضات آبان 98 مجبور به بستن این سایت با هدف جلوگیری از ثبت جملات ضد نظام شد و در نهایت آرزوهایی که شهروندان به آن اشاره کرده بودند در دو محله منطقه 6 اجرایی شد!
این عضو شورای شهر تهرا اعتقاد دارد بعد از مشکلاتی که در یک سال اخیر در کشور و به ویژه شهر تهران روی داد از حوادث آبان 98 گرفته تا شهادت سردار سلیمانی و بعد از آن شیوع بیماری کرونا باعث شد تا کمپین ثبت آروزها به تعویق بیفتد. اما در نهایت بهمن ماه امسال یک بار دیگر فعالیت کمپین ثبت آرزوها شروشد.
نژادبهرام در این باره اعلام کرده است:با توجه به اینکه بودجه ۱۴۰۰ شهر تهران در حال بررسی و تصویب است و از همه مهمتر بیشتر بودجه شهرداری تهران برای پروژه های محله محور بسته شده است، بهترین فرصت برای تشویق مردم به بیان آرزوهایشان است.
بررسی سایت آرزوها نشان می دهدکه طراحان این پروژه دو بخش را برای بیان آرزوهای تهرانی ها در نظر گرفته اند که یک آرزو به صورت کلان برای کل شهر تهران دیده شده است و یک بحش نیز آرزوهایی است که تهرانی ها برای محله خود در نظر گرفته اند.
عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران اعلام کرده آرزوهایی مورد موافقت قرار می گیرد که در چارچوب وظایف شهرداری تهران باشد. قرار است این آرزوها توسط سامانه 1888 غربال شود تا در نهایت آنهایی که در چارچوب وظایف شهرداری تهران است در سایت مذکور نمایش داده شود تا آرزوهایی که بیشترین لایک را خورده به عنوان 5 آرزوی مهم محله های شهر انتخاب و برآورده شود.
نژاد بهرام اعتقاد دارد که این کمپین برای مدیریت شهری می تواند دو دستاورد را به همراه داشته باشد، نخست آنکه شهروندان را تشویق به مشارکت در برنامه‌ریزی و تصمیم‌سازی شهر تهران می کند و دوم اینکه شهروندان احساس می کنند جایی برای شنیده‌شدن حرف‌هایشان وجود دارد.
مهمتر از همه این عضو شورای شهر تهران اعتقاد دارد تا پایان فعالیت این دوره مدیریت شهری می تواندبخش قابل توجهی از آرزوهای تهرانی ها را در محله ها اجرایی کند.
بررسی به روز سامانه ثبت آرزوها نشان می دهد تا کنون 478 آرزوی تهرانی ها ثبت شده که از میان این تعداد 135 آرزو برای شهرداری تهران قابل اجرا و 31 مورد دیگر نیز غیر قابل اجراست و بیشترین موافقتی که با آرزوی تهران داده شده است، 21 لایک را از آن خود کرده است!
این آرزوی بزرگ شهروندان تهرانی از این قرار است: انجام تفکیک زباله از مبداً - داشتن محله ای تمیز ، سبز و اختصاص یافتن درآمد حاصل از زباله های خشک مردم به خودشان برای هزینه کردن انجام امور فرهنگی و اجتماعی در محله
هر چند این آرزو بیشترین تایید را از سوی شهروندان تهرانی گرفته است، اما سطح آرزوی مطرح شده نشان می دهدکه این نیاز شهروندان گامی بالاتر از نیازهای بدیهی و روزمره شهروندان در محله ها دارد.
نیازی که نشان می دهد شهروندی که آنها را مطرح کرده و شهروندانی که آن را تایید کرده اند، از سطح نیازهای روزمره شهری فراتر رفته و مطالبه ای در سطح بالاتر از شهرداری تهران دارد. موضوعی که در طول دهه های اخیر با بی توجهی شهرداری تهران روبه رو شده است و نوع مدیریت اتخاذ شده در این حوزه مدیریت پسماند شهر تهران را با چالش های زیادی روبه رو کرده است.
اما در مقابل این آرزو شاهد هستیم که آرزویی مانند ایجاد امنیت در شهر تهران با 13 تایید از سوی شهروندان روبه رو بوده است. در حالی که اگر این دو آرزو را با هم مقایسه کنیم، می بینیم که ایجاد امنیت و داشتن حس امنیت بسیار بالاتر از انجام کار فرهنگی تفکیک زباله از مبدا می تواند در زندگی تهرانی ها تاثیرگذار باشد و در این میان تجهیز بوستان های محله امیر آباد کمترین میزان تایید را از سوی شهروندان داشته است.
در گام دوم نوع آرزوهای مطرح شده از سوی شهروندان حکایت از آن دارد که تهرانی ها مواردی را به عنوان آرزو در این سامانه ثبت کرده اند که جزو وظایفی بوده که شهرداری تهران در دهه ها و یا سال های اخیر باید آن را در محله های شهر اجرا می کرده است اما بی توجهی مدیریت شهری نسبت به این مساله باعث شده تا شهروندان محله از آن به عنوان آرزوی خود یاد کنند.
از سوی دیگر به رغم اینکه از سال 96 انجام و اجرای پروژه های کوچک مقیاس جزو برنامه های مهم مدیریت شهری قرار گرفته است، اما برآورده نشدن این نیازها در سطح محله ها با توجه به اینکه بودجه کمی را به خود اختصاص می دهد، دراین دوره مدیریت شهری قابل تامل است.
اما سوالی که در این میان مطرح می شود، این است که از سال گذشته شهرداری تهران با احصای نیازهای محله ها اقدام به تعریف پروژه های کوچک مقیاس کرد تا در مناطق 22 گانه شهر تهران اجرایی شود. این در حالی است که مدیران شهری مدعی شده اند که این پروژه ها بعد از بررسی و تحقیق از شهروندان محله در خصوص نیازهایی که محله های آنها دارند، احصاء شده است. بر مبنای این ادعا می توان نتیجه گرفت که شهرداران نواحی توانسته اند از طریق پرسنامه هایی به نیازهای محله دسترسی داشته و آنها را جزو پروژه های کوچک مقیاس خود در سال 99 و 1400 قرار دهند. اما در این میان راه اندازی کمپین ثبت آرزوها چه معنایی می تواند داشته باشد؟ آیا قرار است که همان نیازهای احصا شده در محله های مناطق یک بار دیگر از سوی شهروندان بیان شود یا اینکه شورای شهر اعتمادی به کار شهرداران و مدیران شهری مناطق خود در جمع آوری نیازهای محله ها ندارند!
از همه مهمتر اینکه وقتی بیان می شود، آرزویی مطرح شود، به این معناست که نیاز و خواسته ای که احتمال انجام و رفع آن تقریبا بعید به نظر می رسد، از سوی فرد، افراد و یا سازمانی برآورده شود. اما نیازهایی که اکنون شهروندان در سایت آرزوها مطرح کرده اند، مسائلی نبود که احتمال برآورده شدن آن محال باشد، بلکه به بی توجهی شهرداری تهران و شهرداران مناطق به رفع این نیاز ها باعث شده تا این موضوعات به عنوان آرزوهای تهرانی ها مطرح شود.

افسانه قانع