روستایی در جنوب شرقی پایتخت؛
بوم گردی در خانه های روستایی دمزآباد
روستاییان «دمزآباد» در جنوب شرقی پایتخت، درحالیکه بسیاری از هموطنان از مشکل بیکاری رنج میبرند، با همت و تلاش این مشکل را بهطور کامل حل کردهاند.
به گزارش تهران رسانه ؛ در ۵۴ کیلومتری جنوب شرق شهر تهران روستایی زیبا به نام «دمزآباد» واقعشده است، این روستا ۵ کیلومتر با شهر ورامین فاصله داشته و در همسایگی روستاهای «آبباریک» و «جعفرآباد جنگل» قرار دارد و از توابع بخش «جوادآباد» ورامین است.
اما مسئلهای که «دمزآباد» را از سایر روستاهای اطراف متمایز کرده است، نرخ بیکاری صفر این روستا است، مردم سختکوش «دمزآباد» با تلاشی وصفناپذیر در جهت پیشرفت و توسعه روستا تلاش کردهاند، تا امروز بهجایی رسیدهاند، که میتوان دمزآباد را یکی از قطبهای اشتغال روستایی در استان تهران دانست.
باغبانی از فعالیتهای موردعلاقه دمزآبادیها است، که اغلب در کنار خانهها و یا زمینهای کشاورزی این روستا با کاشت درختان مثمر، اقدام به ایجاد باغاتی سبز، زیبا و پر میوه کردند، تا از این طریق علاوه بر استفاده از میوه این درختان، آنها را به شهرها فرستاده و فضای روستا را نیز مفرح کنند.
معاون مالی و اداری فرماندار ورامین در این خصوص گفت: مبلمان روستایی در بیش از ۹۰ درصد از روستاهای ورامین تکمیل شده و خدمات زیربنایی در این روستاها در حال انجام است و همچنین از دهیاران خواسته شده به سراغ اشتغال بروند، دمزآباد نیز از روستاهایی است، که در این زمینه موفق بوده است.
مجتبی بوربور گفت: پیراهن های تولیدی این روستا مورد استقبال مردم شهرستان ورامین و دیگر مناطق قرار گرفته است و از دهیار و شورای اسلامی روستا خواسته شده که یک فروشگاهی برای عرضه محصولات دمزآباد در همین روستا راه اندازی کنند، تا علاقمندانی که به روستا می آیند، علاوه بر تفریح و گشت و گذار بتوانند از محصولات تولیدی خود روستا خرید کنند.
یکی از تولیدکنندگان پیراهن در دمزآباد گفت: ابتدای کار این کارگاه را برای کارآموزی راه انداخته بودیم، اما پس از مدتی توانستیم ۱۵ نفر را به کار بگیریم.
وی در پاسخ به این سوال که شرایط اقتصادی کنونی اثر منفی بر تولید این کارگاه داشته یا خیر، گفت: تا حدودی تاثیر پذیرفتیم، در حال حاضر ۱۰ کارگر داریم، اما اگر این کارگاه حمایت شود، تا ۴۰ کارگر در آن قادر به اشتغال هستند، ما پیراهن بچه گانه تا مردانه و سایزهای خیلی بزرگ تولید می کنیم و خیاطی به طور تخصصی در این روستا فراگیر شده است و از این موضوع خوشحالیم.
یکی از اقدامات خوبی که در دمزآباد انجام شده است، حفظ خانه های بومی این روستا توسط اهالی است، این خانه ها شکل ظاهری سنتی روستا را حفظ کرده اند و از طرفی استعداد مناسبی برای راه اندازی اقامتگاه بوم گردی دارند.
دختر یکی از اهالی قدیمی پیشوا که اقدام به حفظ بافت خانه پدر بزرگ خود کرده است، اظهار داشت: من، خواهرها و برادرانم کودکی خود را در این منزل سپری کردیم، چرا که پدر بزرگم در این منزل زندگی می کرد، زمانی که پدر بزرگم فوت کرد، این خانه رها شد، ۲ سال پیش یک بار به این خانه آمدم، در حال تبدیل شدن به یک خرابه بود.
وی گفت: پدر و مادرم این مکان را به عنوان خانه قبول نداشتند و می خواستند، خراب شود، اما من و خواهرم به این خانه آمدیم و سطل سطل آب به درختان دادیم، آب و برق نداشت، خاک های این جا را خودمان جمع کردیم و به آن شکل و شمایل دادیم و به همت مادرم، پدرم، برادر و خواهرم جانی دوباره به این خانه دادیم و ذره ذره این مکان را آباد کردیم.
وی اضافه کرد: در حال حاضر گردشگران به این مکان رفت و آمد می کنند و قصد توسعه آن را نیز داریم، می خواهیم یک موزه کوچک از روستا در این مکان بسازیم، اینجا خبری از صدای ماشین و هیاهوی شهر نیست، هرچه هست، صدای پرندگان و طبیعت است، ویژگی روستا دوری از هیاهوهای شهری است و ما از این ویژگی بهره بردیم.
« دمی بلغور» یکی از غذاهای سنتی روستای دمزآباد است، برای اطلاع از چگونگی پخت این غذا از یکی از بانوان دمزآباد سوال کردیم، وی به خبرنگار مهر گفت: برای پخت این غذا ابتدا پیاز داغ کردیم و سپس بادمجان و گوجه را تفت دادیم، لپه باقالی ریختیم و پس از آن که کمی جوشید و پخته شد، برنج و بلغور را نیز روی آن ریختیم و پس از آن که دم کشید و پخته شد، آماده خوردن است.
معماری خانه های سنتی دمزآباد بسیار زیبا است، یکی از فعالان حوزه گردشگری دمزآباد در خصوص این معماری به خبرنگار مهر این چنین توضیح داد: قبلا کولر آبی و وسایل خنک کننده وجود نداشت و زیرزمین های بسیار خنکی در منازل برپا می شد، که کاهش دمای چشمگیری نسبت به اماکن دیگر داشت.
وی ادامه داد: ما ۴ برادر و ۷ خواهریم، که همه در همین خانه زندگی می کردیم، حال می خواهیم، این خانه را مجددا بازسازی کنیم، تا گردشگران به این روستا بیایند و با نحوه زندگی روستایی، پخت نان و ... آشنا شوند.
پرورش ماهیان زینتی و گوشتی اشتغال بخش عمده ای از روستاییان دمزآباد
پرورش ماهیان زینتی، از دیگر مشاغل روستایی در دمزآباد است، یکی از پرورش دهندگان جوان ماهی زینتی در دمزآباد به خبرنگار مهر گفت: برای پرورش ماهی زینتی ابتدا آموزش فنی و حرفه ای دیدم و ۶ سال پیش ابتدا با یک کارگاه کوچک کار را آغاز کردم و اکنون ۲۰ نوع ماهی را پرورش می دهم.
پرورش ماهی خوراکی نیز در دمزآباد رونق خاصی دارد، به همین دلیل به سراغ یکی از پرورش دهندگان ماهی خوراکی رفتیم، تا در این خصوص اطلاعات بیشتری کسب کنیم، وی به خبرنگار مهر گفت: در دمزآباد ماهی سردآبادی مانند قزل آلا و نیز کپور پرورش داده می شود، از آب این استخرهای پرورش ماهی برای سبزیجات و کشاورزی نیز استفاده می کنیم.
فعالیت ۷۰ بانوی قالیباف در دمزآباد/پرورش کبک
دهیار دمزآباد اظهار داشت: اولین قدمی که در روستای دمزآباد برداشتیم، اصلاح زیرساخت ها بود، که ابتدا سعی کردیم شبکه های آب رسانی را اصلاح کنیم، که در این راستا یک هزار و ۷۰۰ متر از لوله خط انتقال آب شرب این روستا تعویض شد.
مجید میررجب گفت: در بهسازی معابر بزرگ ترین پروژه روستایی بخش جوادآباد را اجرا کردیم، که در این راستا حدود ۱۷ هزار متر مربع از معابر این روستا شامل جدول گذاری و آسفالت انجام شد و در امور فرهنگی نیز توانستیم، بوستان محله ایف زمین چمن ورزشی و سالن ورزشی را انجام دادیم و توانستیم، کمیته بانوان روستای دمزآباد را شکل دهیم.
مسئول کمیته بانوان روستای دمزآباد گفت: عمده فعالیت بانوان دمزآبادی قالیبافی است، که ۷۰ نفر بانوی قالیباف زیر نظر کمیته بانوان فعالیت دارند و تابلو فرش های بین المللی با برند «میناخانی» که ثبت جهانی شده است را تولید می کنند.
پرورش کبک دیگر فعالیت روستاییان دمزآباد است، یکی از پرورش دهندگان کبک به خبرنگار مهر گفت: این مجموعه را از سال ۹۳ راه انداختیم، اولین روستایی هستیم، که در استان تهران پرورش کبک می دهیم و از تولید تخم نطفه دار، جوجه و در نهایت تولید گوشت و عرضه به بازار را عهده دار هستیم.
وحید محمدی یکتا
- جمعه 1397/06/09 12:01
- گروه خبری : اقتصاد
- کد خبر : 206
- چاپ
- منبع : مهر